Η θετική ψυχολογία στην εκπαίδευση
Η Θετική Ψυχολογία στην Εκπαίδευση
Η Θετική Ψυχολογία στην εκπαίδευση στοχεύει στην άμεση υποστήριξη του ανθρώπινου δυναμικού που αποτελείται από τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, καθώς επίσης, και στη γενικότερη δημιουργία θετικού κλίματος δημιουργικότητας, έμπνευσης και ψυχικής ανθεκτικότητας στον ευρύτερο τομέα της εκπαίδευσης.
Μαθητές
Η Θετική Ψυχολογία εστιάζει στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών μέσα από τη βελτίωση της λειτουργικότητάς τους, της επάρκειας και της γενικότερης ψυχικής και πνευματικής τους υγείας . Οι πρόσφατες προσεγγίσεις δίνουν έμφαση τόσο στην φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών, όσο και στην αποφυγή παθολογίας, διαμέσου της έγκαιρης πρόληψης. Τρεις σημαντικές μεταβλητές που σχετίζονται με την εφαρμογή της Θετικής Ψυχολογίας σε παιδιά και εφήβους είναι η αισιοδοξία, ηελπίδα και η ποιότητα ζωής.
Εκπαιδευτικοί
Η Θετική Ψυχολογία μπορεί να στηρίξει τους εκπαιδευτικούς στο έργο τους διαφοροποιώντας εποικοδομητικά την οπτική τους απέναντι σε μια δύσκολη και απαιτητική εκπαιδευτική πραγματικότητα. Μπορεί να τους βοηθήσει να είναι περισσότερο ανθεκτικοί απέναντι στο στρες και την επαγγελματική εξουθένωση, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους και να μεταδώσουν τη γνώση στους μαθητές τους, με την επάρκεια που απαιτείται. Επίσης, μπορεί να συμβάλλει ώστε οι εκπαιδευτικοί να διατηρούν μια θετική αυτοεικόνα, να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των αρνητικών τους συναισθημάτων, να είναι ικανοί να αντιμετωπίζουν και να προσαρμόζονται σε αρνητικά γεγονότα, συνθήκες και καταστάσεις από τις οποίες ενδέχεται να βάλλονται, και τελικά να μπορούν να εξασφαλίσουν ένα υψηλό επίπεδο απόδοσης στην εργασία τους, διατηρώντας παράλληλα καλές διαπροσωπικές σχέσεις .
Τρόποι εφαρμογής
Η Θετική Ψυχολογία στο χώρο του σχολείου έχει, κυρίως, προληπτική δράση και συντελεί στη δημιουργία μιας διαφορετικής οπτικής σχετικά με τα προβλήματα και τις ανάγκες της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτό επιτυγχάνεται με τρεις βασικούς τρόπους:
(α) τα θετικά συναισθήματα ως εφόδιο σε επεισόδια λύσης προβλημάτων (π.χ. θετικό κλίμα στην τάξη, ανακάλυψη εναλλακτικών νοημάτων και τρόπων προσέγγισης προβλημάτων),
(β) τα θετικά συναισθήματα ως εναλλακτική διαδρομή δημιουργικότητας (π.χ. καλλιέργεια ενδιαφέροντος, περιέργειας, εμπλοκή στη διαδικασία μάθησης, παιχνίδι, φαντασία), και
(γ) διαφοροποίηση διδακτικών παρεμβάσεων με άξονα τη δυνατότητα βίωσης θετικών συναισθημάτων (π.χ. σενάρια δράσης, παιχνίδια ρόλων, θετική νοηματοδότηση, ανακάλυψη νέων μεθόδων μάθησης).